Page 148 - Camiye Gidiyorum 1
P. 148

Allah’ın elçileri: Peygamberler bana

                               doğru yolu gösterir



                  Ne yapacağımı nereden bileceğim?



            Eliflere misafir gelecekti. Elif cami            olacak bilgileri de peygamberlere söyledi.
            dersindeyken, annesi sabahtan evi                Onlar da insanlara anlattılar. Bunu yaparken
            temizlemiş ve kurabiyeleri yapmak için           de unutulmasın, kaybolmasın diye kitaplar
            kızının camiden eve dönmesini bekliyordu.        yolladı.” diye anlatmıştı hocası.
            Elif de çok heyecanlıydı. İlk defa kurabiye      İnsanlar neden kendileri için iyi ve

            yapacaktı.                                       doğru olan şeyleri bilmesin ki? Sabah
            Bugün camide hocaları peygamberlerden            havanın yağmurlu olduğunu gördüğü
            bahsetmişti, ama Elif o heyecanla hocasına       için yağmurluğunu giymişti. Birisinin ona

            sormak istediklerini sormayı da unutmuştu.  yağmurluğunu giy demesine gerek yoktu.
            “Allah insanları yarattı ama onları başıboş      Yağmurluksuz çıksaydı ıslanırdı. Bunu
            bırakmadı. İnsanların dünyada ve ahirette        bilmek zor değildi.
            huzurlu ve mutlu olmasını istedi. Çünkü          Eve geldi. Yağmurluğunu astı, çantasını
            Allah yarattığı insanı çok sever. İnsanların     odasına koydu ve lavaboya gidip ellerini

            işlerini kolaylaştırmak için onlara yardımcı     yıkadı. Mutfağa, annesinin yanına gitti.
                                                             Kafasına takılan soruyu annesine söyledi:
                                                             “Neden Allah bize Peygamberler göndermiş

                                                             ki? Bizim de aklımız var. Neyin doğru, neyin
                                                             yanlış olduğunu bilemez miyiz?”
                                                             Annesi, Elif’in bu düşüncesine sevinmişti:
                                                             “Tabii ki biliriz. Ama Allah’ın bizden ne
                                                             istediğini nasıl bileceğiz? Ona nasıl ibadet

                                                             edeceğimizi kim söyleyecek? Gündelik
                                                             işlerde ise dediğin gibi deneme yanılmayla
                                                             aklımızı kullanarak birçok şeyi bulabiliriz.”

                                                             Sonra aklına geleni Elif’le paylaştı ve şaşıran
                                                             kızını öperek mutfaktan ayrıldı: “İstersen bir
                                                             dene, kurabiyeler akşama hazır olsun.”





                                                                                   Sizce hikaye nasıl
                                                                                    devam etmiştir?
         148
   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153