Page 154 - Camiye Gidiyorum 1

Dünya bana emanet

Enes okuldan çıkmış
eve gidiyordu.

Düşünceliydi. Bugün
derste öğretmenleri
çevre konusunu

işlemişti. “Doğaya
iyi davranırsak,
o da bize iyi davranır”
demişti öğretmeni.
Doğaya nasıl kötü

davranılırdı ki?
Doğa insan değil ki.

Enes’in yanından başka çocuklar geçti. Sadece temiz elbise giymek, elini
Birbirileri ile şakalaşarak gülüyorlardı. yüzünü yıkayarak gezmek, insanı temiz
Biri bu esnada yere tükürdü. Diğerleri insan yapmıyordu. Dışarıda da temiz
de kahkahayla “İğrenç” diye bağırdı. olunmalıydı.
Bu esnada ellerindeki cipsler de yerlere Akşam okulda öğretmenin söylediğini

savrulmuştu. Çocukların gülmeleri annesine anlattı. Annesi “O halde biz
iyice artmış, birisi de yerlere dökülen de senle bir oyun oynayalım. Baban ve
cipslerin üstüne basarak onların daha ablan da bu oyuna dâhil olsun. Bir hafta

da etrafa saçılmalarına neden olmuştu. boyunca çevremiz için ne yaptık, bunu
Pencereden yaşlı bir teyze çıktı ve bir liste haline getirelim. Hangimizin
çocuklara kızmaya başladı. Çocuklar da listesi daha iyi olursa ona hep beraber
kaldırımı kirleterek öylece kaçışmışlardı. ailece bir hediye alırız” dedi.
Enes kaldırımda gördüklerinden Enes, ablası Meryem, annesi ve babası

rahatsız olmuştu. liste yapmaya başladılar.

154