Page 112 - Camiye Gidiyorum 2
P. 112

3. Bölüm  ·  15. Ünite: Toplumsal görev ve sorumluluklarımı biliyorum




                          Hiç öyle şey olur mu!?
                             Yaşadığımız dünyanın daha huzurlu olmasını ve bütün herkesin kendisini mutlu ve rahat his-
                          setmesini istiyoruz. Bu nedenle, yaşamımız boyunca dikkat etmemiz gereken kurallarımız var.



                          Görevler
                       3.  Aşağıdaki cümlelerde, hayatın çeşitli dönemlerinde insanın aklından geçebilen düşünceler
                          sıralanmıştır. Cümleleri dikkatlice okuyalım ve en çok dikkatimizi çeken konuyu
                          belirleyelim. Bu konu bizim için neden diğerlerinden daha önemli, açıklayalım.
                     3.1.  Dinimiz güzel söz ve davranışlarda bulunmamızı ister, fakat bence…

                          a.  Yardımlaşmayı abartmamak gerekir. Sürekli
                              başkalarına yardım edersek, çok yoruluruz. En
                              iyisi yardım isteyeni de yardıma muhtaç olanları da
                              görmezlikten gelmek.
                          b.  İlgimi çekmeyen şeyler anlatan, çirkin bir elbise giyen,
                              yere düşen, yanlış bir şey söyleyen insanlarla dalga
                              geçebiliriz. Dalga geçelim ki, yaptıklarının yanlış
                              olduğunu anlasınlar.

                           c.  Biri bize hakaret eder veya hoşumuza gitmeyen bir şey
                              söylerse, hakkımızı aramalıyız. Belki de ona vurmak
                              en iyisi. Hatta pişman olur da özür dilemek barışmak
                              isterse özrünü kabul etmemeli, küs kalmalıyız. O da bizi kızdırmasaydı. Hak etti!
                          d.  Birisiyle tartıştığımda, kim olursa olsun, ister annem, ister babam, isterse arkadaşım,
                              kızabilir ve bağırabilirim. Neyi, niçin söylediklerini dinlemeye gerek yok, benim
                              dediğim doğrudur.
                          e.  Bir yere girerken ve çıkarken selam vermem çok gereksiz, görüyorlar işte içeri
                              girdiğimi. Hem herkesi tanımıyorum ki. Tanıdıklarıma her seferinde selam vermeye de
                              gerek yok.

                    3.2.  Temizlik, çevreyi koruma ve tutumluluk imandandır, fakat…
                          a.  Çöpçüler var, onlar toplar benim yere attığımı. Onlara iş olsun diye özellikle çöp
                              kutusuna atmam çöplerimi.

                          b.  Eşyaların ve tabiattaki varlıkların ağaçların ne önemi var. Koparırsam da, yenisi çıkar.
                              Kırılırsa da yenisini alırım. Özenle kullanmaya gerek yok. Zaten onları alırken de,
                              parasını ben vermemiştim.
                          c.  Duş alırken, dişlerimi fırçalarken, kullanmasam da suyu kapatmam. Kim açıp
                              kapatacak, üşenirim.
                          d.  Yiyecek ve içeceklerimin kalanını daha sonraya saklamayı sevmem. Hemen çöpe
                              atarım. Nasılsa yarın daha güzel bir yemek yerim.
                          e.  Ben yatağımı da odamı da hiç toplamam. Annem kızar birkaç kere, sonra toplar.




         112              Ahlak
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117