Page 212 - Camiye Gidiyorum 1
P. 212
Hadisin önemini öğreniyorum
İyilik sana döner
Soğuk bir kış günüydü. İsa okula mahalleye de yeni taşınmışlardı.
giderken, fakir bir çocukla karşılaştı. İsa, çantasındaki evden getirdiği
Zavallının sırtında palto yoktu. ekmeğini onunla paylaştı. O gün
Ayağındaki yırtık ayakkabının su derste yoksullara konu geldi ve
aldığı, her halinden belliydi. İsa, öğretmenleri İsa’nın sınıfına bir
içinin titrediğini hissetti. Kendi ödev verdi. Fakirlere nasıl yardım
ailesi pek varlıklı değildi. Ama edildiğini araştıracaklardı. İsa
kimseye muhtaç olmadan geçinip akşam eve gelince babasına
gidiyorlardı. Yoksul çocuk önden ödevinden bahsetti. Babası ona,
gidiyordu. Onun kendi okullarına bu konuda nasıl bilgi toplamasının
girdiğini görünce şaşırdı. Daha önce mümkün olduğunu anlattı. Bunları
onu gördüğünü hatırlamıyordu. yap sonra gel belki ben de bir
Ona yardım edebilmek için ne şeyler ekleyebilirim dedi. İsa hem
yapması gerektiğini düşündü, bir arkadaşlarından hem internetten
çıkar yol bulamadı. İki yıldır giydiği ödev konularına bir çok cevap
ayağındaki botunu çıkarıp verse, bulmuştu. Bulduğu cevapları
yerine giyeceği bir başka botu yoktu. babasıyla paylaştı. Babası da
Öğle tatilinde yoksul çocuğu buldu. ona bazı tavsiyelerde bulundu.
Kendisiyle arkadaş olmak istediğini Fakirlere nasıl yardım edilebileceğini
söyledi ve onunla hemencecik söyledi. Ertesi gün İsa okuldan
kaynaştı. Zavallının babası birkaç yıl çıkınca, doğruca yoksullara yardım
önce ölmüştü. Annesi ve iki küçük derneğine gitti. Orada gördüğü bir
kardeşiyle birlikte göç etmişler, görevliye, fakir arkadaşının halini
212
